Een virtuele browser is een webbrowser die logisch of fysiek is geïsoleerd van het onderliggende besturingssysteem (OS) van een computer.
Een browser is een softwaretoepassing waarmee een eindgebruiker via het internet informatie kan bekijken en ermee kan interageren. Populaire browsers zijn Google Chrome, Microsoft Internet Explorer (IE), Mozilla Firefox en Apple Safari. Een browser kan worden gevirtualiseerd als een zelfstandige toepassing in een virtuele machine (VM) of als een virtueel apparaat. Wanneer een browser is gevirtualiseerd als een zelfstandige toepassing, moet de VM een volledige versie van het besturingssysteem bevatten. Wanneer een browser als appliance is gevirtualiseerd, heeft de VM net genoeg besturingssysteem (JEOS) nodig om de browsersoftware uit te voeren.
Virtuele browsers kunnen lokaal worden opgeslagen, via een eigen netwerk worden benaderd of via internet als een openbare clouddienst worden benaderd. Het gebruik van een virtuele browser kan een eindgebruiker helpen om problemen met browsercompatibiliteit op te lossen en het onderliggende besturingssysteem van een computer te beschermen tegen webgebaseerde malware. Virtuele browsers kunnen zowel in anonieme als in geauthenticeerde modus worden gebruikt. In anonieme modus (ook wel privé- of incognitomodus genoemd) worden alle instellingen, cookies, bladwijzers en geschiedenis na een sessie gewist. In een geauthenticeerde modus worden persoonlijke instellingen, cookies en geschiedenis opgeslagen en meegenomen tussen sessies, omdat ze zijn gekoppeld aan een specifieke eindgebruikersaccount.
In de onderneming worden browsers wat betreft beheer en levering behandeld als elke andere applicatie. Ze kunnen worden gevirtualiseerd met behulp van applicatie streaming producten zoals Microsoft App-V, VMware ThinApp of Spoon Browser Studio. Deze tools leveren de applicatie aan een lokale computer in een geïsoleerde container. Browsers kunnen ook worden gevirtualiseerd met behulp van remote desktop-producten. Hierbij worden afzonderlijke instanties van het besturingssysteem in een datacenter uitgevoerd met behulp van speciale virtuele machines - bekend als VDI - of gedeelde servers, zoals in Remote Desktop Session Host. Bij gebruik van een applicatievirtualisatieproduct maakt de browsertoepassing gebruik van het onderliggende besturingssysteem. Deze methode werkt door het leveren (streaming as-need of gewoon kopiëren) van volledige applicatiepakketten aan een client op de computer. Deze pakketten worden uitgevoerd in een geïsoleerde container. Hierdoor kunnen meerdere versies van een applicatie, die anders met elkaar in conflict zouden kunnen komen, tegelijkertijd draaien.
Met remote desktop-gebaseerde technieken wordt niets op de lokale computer uitgevoerd, behalve een client die toegang biedt tot de remote applicatie. Afhankelijk van wat de beheerder wil, kunnen gebruikers verbinding maken met het volledige bureaublad op afstand of alleen met de browser zelf. In beide gevallen draait een volledige versie van het besturingssysteem, maar in het geval dat alleen de browser wordt getoond, wordt de rest van het bureaublad verborgen. Omdat de toepassingen op afstand worden uitgevoerd, zijn ze onderworpen aan het beleid op de computer op afstand en maken ze gebruik van het netwerk waarmee de computer op afstand is verbonden. Dit kan een lokaal netwerk zijn of een netwerk van een cloudservice.
Gebruiksgevallen voor virtuele browsers zijn onder meer:
- Webontwikkelaars die meerdere versies van dezelfde browser moeten gebruiken voor testdoeleinden.
- Mobiele apparaatgebruikers die meerdere browsers op een smartphone of tablet willen draaien.
- Werknemers die een oudere (en minder veilige) versie van een specifieke browser nodig hebben om volledige functionaliteit voor een webgebaseerde toepassing te bieden.
- Individuals who are concerned about Web-based malware such as poisoned cookies and drive-by downloads.
- Students and employees who want to access websites that a network administrator has blocked.
See also: browser virtualization (in desktop virtualization)