De triple constraint is een model dat de drie belangrijkste beperkingen op een project beschrijft: scope, planning en kosten.
De triple constraint wordt soms aangeduid als de projectmanagementdriehoek of de ijzeren driehoek. In het typische driehoeksmodel zijn scope, schedule en cost constraints die de zijden van de driehoek vormen, met quality als het centrale thema. (Een alternatief voor de driehoek, de projectmanagementdiamant, voegt kwaliteit toe als de vierde zijde van het model en verandert het centrale thema in klantverwachtingen.)
De drie constraints zijn van elkaar afhankelijk: Geen van hen kan worden gewijzigd zonder een of beide anderen te beïnvloeden. Bijvoorbeeld, als de omvang van een project wordt vergroot, zal het waarschijnlijk langer duren en/of meer kosten.
De moeilijkheid van het voldoen aan de verwachtingen voor alle drie de beperkingen wordt soms uitgedrukt als pick two: het concept dat in een set van drie gewenste kwaliteiten, er slechts twee kunnen worden geleverd. Als klanten bijvoorbeeld het budget laag willen houden, zal het product waarschijnlijk langer duren of van mindere kwaliteit zijn.
Een alternatief model, STR, definieert de reikwijdte van een project als het product van de tijd en de middelen die erin worden gestoken.
Zie een video-uitleg van het triple constraint model: