Texture mapping is een grafisch ontwerpproces waarbij een tweedimensionaal (2-D) oppervlak, een textuurkaart genoemd, om een driedimensionaal (3-D) object wordt "gewikkeld", zodat het 3-D object een oppervlaktetextuur krijgt die vergelijkbaar is met die van het 2-D oppervlak. Textuurmapping is het elektronische equivalent van het aanbrengen van behang, verf of fineer op een echt voorwerp.
De eenvoudigste textuurmappings omvatten processen zoals hieronder afgebeeld. Drie identieke vierkanten, elk willekeurig bedekt met stippen, worden direct in kaart gebracht op de drie zichtbare facetten van een 3-D kubus. Dit vervormt de grootte en de vorm van de stippen op het bovenste en rechter facet. Bij deze mapping bedekt de textuurkaart de kubus zonder duidelijke discontinuïteiten door de manier waarop de stippen op de vierkanten zijn gerangschikt.
In sommige mappings wordt de overeenkomst tussen de 2D-textuurkaart en het 3D-oppervlak van het object "rommelig". Een voorbeeld is het aanbrengen van een patroon van vierkanten op het oppervlak van een bol. Het is onmogelijk om geruit behang op een bol te plakken zonder het papier zodanig te snijden dat er discontinuïteiten in het patroon ontstaan. Dit probleem doet zich voor bij veel textuurmappings.
Een complex patroon kan in sommige gevallen naadloos op het oppervlak van een 3D-object worden geplakt met behulp van een geavanceerd grafisch programma.Het patroon wordt rechtstreeks op de 3D-weergave gegenereerd, in plaats van met behulp van een textuurkaart.
Een bol kan bijvoorbeeld een houtnerf-afwerking krijgen.Het vierkantjes-op-een-bol-probleem kan niet worden opgelost, maar het is wel mogelijk een patroon van driehoeken op een bol aan te brengen door de grootte van de driehoeken aan te passen.