Tarpitting is het vertragen van de verzending van massaal verzonden e-mailberichten om spammers tegen te gaan. De bedoeling is om de kwaliteit van de dienstverlening voor legitieme gebruikers hoog te houden en tegelijkertijd het verzendproces onpraktisch te maken voor spammers, die - vanwege de lage respons - grote hoeveelheden berichten snel en goedkoop moeten kunnen verzenden. De vertraging is onbeduidend voor typische ontvangerslijsten, en beheerders kunnen uitzonderingen toestaan aan mensen met geldige redenen om berichten naar een groot aantal ontvangers te sturen.
Er zijn een aantal benaderingen van tarpitting. Eén methode is het invoegen van kleine vertragingen (soms sleeps genoemd) na een bepaald aantal ontvangers in een Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) sessie. De eerste 20 berichten in een sessie kunnen bijvoorbeeld zonder vertraging worden verzonden, waarna een vertraging van enkele seconden wordt toegevoegd voor elke ontvanger in de lijst na dat aantal. Als een spam-mailinglijst 10.000 ontvangers bevat en voor elke ontvanger na de twintigste een vertraging van zelfs maar twee seconden wordt toegepast, bedraagt de totale vertraging meer dan vijf en een half uur.
Tarpitting is nauw verwant aan het concept van de teergrube (Duits voor tarput), een server die opzettelijk traag is geconfigureerd, meestal als middel om adresoogstprogramma's te vangen.