Een sokpop, in de context van online communicatie, is een valse identiteit gemaakt om iemand of iets te promoten via blogs, wiki's, forums of sociale netwerksites zoals Facebook of Twitter.
Sokpoppen worden vaak gemaakt om de status van een bedrijf of andere entiteit te verbeteren of om een bepaald standpunt te promoten waarvan wordt verwacht dat het nuttig is voor die entiteit. Nepidentiteiten worden gemaakt om siteverboden te omzeilen, de verkoop van producten te verhogen, reputaties te verbeteren of te bezoedelen, desinformatie te verspreiden en afwijkende meningen te onderdrukken, naast andere mogelijkheden.
Soms maken mensen hun eigen sokpoppen; soms huren ze anderen in om dit te doen. Iemand die wordt ingehuurd om een sokpop te maken, wordt een vleespop, een internet shill of een cyber shill genoemd. Het gebruik van een sokpop om kunstmatig de vraag naar een product of dienst te stimuleren wordt sokpopmarketing genoemd.
Een paar gedocumenteerde voorbeelden van sokpoppenkast:
- Conrad Black, chief executive van Hollinger International, maakte een account aan met de naam "nspector" om te posten op Yahoo Finance chat. Black's sokpop gaf short sellers de schuld van de slechte prestaties van zijn bedrijf.
- Een marketing executive van Sony creëerde een fictieve criticus genaamd David Manning, die lovende recensies gaf over films van Columbia Pictures (een dochteronderneming van Sony).
- Crime fiction schrijver RJ Ellory creëerde een sokpop genaamd Nicodemus Jones om recensies van zijn eigen werk te plaatsen. De sokpop noemde Ellory's roman A Quiet Belief in Angels "een modern meesterwerk" en spoorde aan: "Koop het, lees het, en beslis je eigen mening. Wat het verder ook mag doen, het zal je ziel raken." Een andere door Ellory gegenereerde sokpop, Jelly Bean, plaatste negatieve recensies over Stuart MacBride's roman, Dark Blood: "Ik vind dit een schande. Zoveel goede auteurs die zo weinig reclame en promotie krijgen, en hier hebben we weer zo'n vermoeiende, dezelfde, dezelfde van iemand die zoveel beter kan..."
Sokpoppenkast is een onethische en soms illegale praktijk. Een andere ontmoediging is het feit dat, als het wordt ontdekt, de persoon of het bedrijf erachter belachelijk en wanhopig overkomt. Als het doel is een product te verkopen, kan bovendien worden aangenomen dat het bedrijf onbetrouwbaar is en het product zo weinig waarde heeft dat het niet effectief en eerlijk kan worden gepromoot.
Zie ook: reputatiemanagement, invloed op sociale media, contentmarketing, gaming the system