Een runtime systeem is een engine die een bepaalde programmeertaal of -talen vertaalt in machinecode. Vaak gebruikt als een vage term, kunnen runtime systemen worden gebruikt om te verwijzen naar de verzamelde beheerde hardware middelen en software die nodig zijn voor programma uitvoering en werking.
De belangrijkste functie van een runtime systeem is om delen van een uitvoeringsmodel voor een bepaalde programmeertaal te implementeren. Runtime-systemen communiceren zowel met low-level functies zoals processor- en geheugenbeheer, als met het softwareframework en de bibliotheken, en kunnen ook code debuggen, optimaliseren en genereren, terwijl ze ook de uitvoering van gebrekkige code voorkomen door typecontrole als high-level functies.
Soms is een runtime-systeem een onderdeel van een besturingssysteem (OS), maar het kan ook worden geïnstalleerd samen met een runtime-omgeving zoals Java (JRE). RTE's kunnen ook deel uitmaken van een uitvoerbaar bestand dat door een compiler is gecodeerd, zoals in het geval van C-talen.
Zie ook: runtime