Een proton is een subatomair deeltje dat zich in de kern van elk atoom bevindt. Het deeltje heeft een positieve elektrische lading, gelijk en tegengesteld aan die van het elektron. Een enkel proton zou, indien geïsoleerd, een massa hebben van slechts 1,673 ? 10-27 kilogram, net iets minder dan de massa van een neutron.
Het aantal protonen in de kern van een element wordt het atoomnummer genoemd. Dit getal geeft elk element zijn unieke identiteit. In de atomen van een bepaald element is het aantal protonen in de kernen altijd hetzelfde. Een gewoon waterstofatoom heeft een kern die uit één proton bestaat, helemaal alleen.
Protonen hoeven niet beperkt te blijven tot de atoomkernen. Wanneer protonen buiten atoomkernen worden aangetroffen, krijgen ze fascinerende, bizarre en potentieel gevaarlijke eigenschappen, vergelijkbaar met die van neutronen in vergelijkbare omstandigheden. Maar protonen hebben nog een extra eigenschap. Omdat ze een elektrische lading hebben, kunnen ze worden versneld door elektrische en/of magnetische velden. Snelle protonen, en atoomkernen die ze bevatten, worden in grote aantallen uitgezonden tijdens zonnevlammen. De deeltjes worden versneld door het magnetische veld van de aarde, en veroorzaken ionosferische verstoringen die bekend staan als geomagnetische stormen.