Plasma TV is een televisieweergavetechnologie waarbij elke pixel op het scherm wordt verlicht door een minuscuul beetje plasma (geladen gas). Het plasma is ingekapseld tussen twee dunne glasplaten.
Plasmaschermen worden over het algemeen beschouwd als schermen met een betere zichtbaarheid in donkere kamers en bredere kijkhoeken dan LCD. Plasma-TV's zijn verkrijgbaar in formaten van 37 inch tot meer dan 100 inch, diagonaal gemeten. Plasma's kunnen gevoelig zijn voor inbranding, een fenomeen waarbij vage, permanente "geesten" verschijnen op beeldschermen die gedurende lange tijd een vast beeld hebben behouden. Voorbeelden van dergelijke beelden zijn de balken die te zien zijn bij het bekijken van 4:3 video op een breedbeeldscherm of de constant lopende ticker die te zien is bij sommige programma's of kanalen. De meeste nieuwere modellen beschikken over inbrandpreventiefuncties, maar deze zijn niet altijd 100% effectief. Sommige plasma-TV's hebben echter ook de mogelijkheid om inbranding te verwijderen mocht dit zich voordoen.
Verkopers van plasma-TV's zijn onder meer Fujitsu, Funai, Gradiente, Lanix, LG, Panasonic, Proscan, Samsung en Sanyo.
Pros: Brede kijkhoeken. De prestaties op zwartniveau (de intensiteit van het zwart in het beeldscherm) compenseren het omgevingslicht en maken het beeld scherper. Uitstekende beeldkwaliteit bij modellen in het hogere segment. Niet zo omvangrijk als doorzichtprojectietelevisies. Kan aan de muur worden bevestigd. Hoge verversingsfrequentie betekent dat het beeld vloeiender is en er geen bewegingsonscherpte is. Inbranden is mogelijk, maar meestal geen probleem bij nieuwere modellen.
Cons: Verbruikt aanzienlijk meer stroom dan lcd-tv's van vergelijkbare grootte. Iets zwaarder dan LCD. Het glazen scherm kan licht weerkaatsen, tenzij het zo is behandeld dat het minder weerkaatst.