Off-hours communications zijn werkgerelateerde e-mails, sms'jes, telefoontjes, berichten op sociale media en andere communicatie die wordt verzonden wanneer een werknemer niet officieel aan het werk is. De term wordt algemeen begrepen als betrekking hebbend op tijden buiten werkuren, die specifiek kunnen zijn zoals in negen-tot-vijf, of elke tijd buiten de contractuele overeenkomst van de werknemer, zoals 40 uur per week.
De voortdurende trends van mobiel computergebruik en telewerken betekenen dat werknemers vaak vanuit huis werken, in coffeeshops, hotels en luchthavens, naast een groot aantal andere mogelijkheden. Werknemers kunnen gedurende een groot deel van hun dagen en nachten via meerdere kanalen bereikbaar zijn. Door het ontvangen van en reageren op werkgerelateerde communicatie is het echter moeilijk om onderscheid te maken tussen werktijd en vrije tijd. Het is ook moeilijk te berekenen hoeveel tijd de communicatie buiten werktijd in beslag neemt, omdat deze vaak intermitterend en sporadisch is.
Daar komt nog bij dat deze berichten een groter effect op de werknemer hebben dan alleen de tijd die het kost om te communiceren. Volgens de wetenschap van onderbrekingen kost het werknemers 23 minuten om na een onderbreking weer volledig terug te keren naar waar ze mee bezig waren, en dat geldt waarschijnlijk net zo goed voor een avondje met het gezin als voor werkgerelateerde taken.
Om een burn-out bij werknemers te voorkomen, is het het beste om binnen een organisatie duidelijk te definiëren wat vrije tijd inhoudt en het bedrijfsbeleid te maken om op die tijden geen berichten te versturen.