Een object-based storage device of object storage device (OBSD of OSD) is een computeropslagsysteem dat gegevens organiseert in containers die objecten worden genoemd en waarvan een gebruiker of applicatie bepaalt dat ze aan elkaar gerelateerd zijn.
De objecten bevinden zich in een platte adresruimte waar ze allemaal op hetzelfde niveau bestaan en niet in elkaar kunnen worden geplaatst. Elk object heeft een unieke objectidentifier (OID) waarmee een server of eindgebruiker het kan opvragen zonder de fysieke locatie te kennen van de gegevens die het bevat.
Een OSD wijst ruimte toe aan objecten en beheert ruimte- en beveiligingsfuncties op lager niveau. Gebruikers en toepassingen hebben een interface met objecten via een API (application program interface) of door middel van HTTP (hypertext transfer protocol). Aanbieders van openbare clouddiensten implementeren gewoonlijk API's om gebruikers bestandstoegang of bloktoegang te geven tot OSD-opslag op de back-end. Voor private clouds en archieven kunnen gebruikers de API's zelf afhandelen of een OSD gebruiken dat front-end-functionaliteit omvat. Een ander alternatief is de implementatie van een cloud-gateway die de juiste protocollen biedt voor de gebruikersinterface met back-end object storage.
Object storage werkt wellicht beter dan network-attached storage (NAS)-architecturen voor grote ongestructureerde datasets in toepassingen als medische beeldvorming, films, entertainment en cloud storage. Objectopslag ondersteunt groei zonder aanzienlijke prestatievermindering, en OSD's kunnen geografisch worden geschaald. Door kopieën van gegevens over opslagknooppunten te verspreiden, kan de gegevensbescherming worden verbeterd. Bovendien kunnen OSD's de veerkracht van gegevens verbeteren met erasure coding.