Een Martian adres is een bron- of bestemmings IP adres dat niet bestaat op de planeet Aarde en dus ongeldig en/of niet routeerbaar is. Martian adressen worden meestal per ongeluk aangemaakt door verkeerd geconfigureerde systemen, maar ze kunnen ook behoren tot een pool van gereserveerde IANA (Internet Assigned Numbers Authority) adressen. In deze context kan een Martian adres ook worden aangeduid als een bogon.
Martian pakketten werden voor het eerst genoemd in 1995 in RFC 1812, Requirements for IP Version 4 Routers. Tegenwoordig filteren de meeste netwerken op Martian-adressen. Zodra een IP-adres ongeldig wordt bevonden, wordt het adres geweigerd en worden Martian-pakketten gedropt. Filtering voorkomt IP-spoofing en zorgt ervoor dat aanvallers geen Martian-adressen kunnen gebruiken als voorbereidende stap voor een denial of service (DoS)- of man-in-the-middle (MitM)-aanval.
Het is belangrijk te onthouden dat IANA voortdurend nieuwe adresruimte bijwerkt en toewijst en dat het ongeldige IP-adres van vandaag ergens in de toekomst een legitieme bestemming kan zijn. Wanneer dit gebeurt, is het adres niet langer marsadres.
Scott Morris legt uit waarom marspakketten nooit door de routeringstabel komen.