Marktconcentratie is de verdeling van een bepaalde markt over de deelnemende bedrijven. Marktconcentratie wordt ook wel verkopersconcentratie of sectorconcentratie genoemd.
Marktconcentratie wordt soms uitgedrukt in een concentratiegraad (CR), die de verdeling van een markt over de concurrenten kwantificeert. CR4, bijvoorbeeld, drukt het percentage van de markt uit dat wordt beheerst door de top vier bedrijven.
Hoe sterker een markt geconcentreerd is, hoe minder concurrerend deze is. Een markt met een lage concentratie wordt niet gedomineerd door grote spelers en wordt als concurrerend beschouwd. Markten met een extreem lage concentratiegraad worden als gefragmenteerd beschouwd.
Wanneer één enkel bedrijf een markt domineert, is er sprake van een monopolie; een concentratie van twee bedrijven wordt een duopolie genoemd. Wanneer meer dan twee bedrijven (maar nog steeds een klein aantal) een bepaalde markt beheersen, wordt de situatie een oligopolie genoemd.
Het beoordelen van de concentratie is een belangrijk onderdeel van de marktonderzoeksfase voor bedrijfsplanning om de haalbaarheid van het betreden van een bepaalde markt te peilen. Overheden daarentegen bestuderen markten vaak om zich ervan te vergewissen dat illegale of onethische praktijken niet bijdragen tot een concurrentievervalsende omgeving, die kan leiden tot oneerlijke prijzen voor de consument en andere ongewenste uitkomsten. Sterk geconcentreerde markten kunnen het gevolg zijn van heimelijke afspraken en concurrentiebeperkende praktijken, hoewel zij ook op natuurlijke wijze kunnen ontstaan. Concurrentiebeperkende praktijken kunnen ook worden gebruikt om startende en minder gevestigde ondernemingen te ontmoedigen die een sterk geconcentreerde markt proberen te betreden.