Magnetomotorische kracht, ook magnetische potentiaal genoemd, is de eigenschap van bepaalde stoffen of verschijnselen die aanleiding geeft tot magnetische veld s. Magnetomotorische kracht is analoog aan elektromotorische kracht of spanning in elektriciteit.
De standaardeenheid van magnetomotorische kracht is de ampère-omwenteling (AT), weergegeven door een constante, gelijkmatige elektrische stroom van één ampère (1 A) die vloeit in een lus van elektrisch geleidend materiaal met één omwenteling in een vacuüm . Soms wordt een eenheid genaamd gilbert (G) gebruikt om de magnetomotorische kracht te kwantificeren. De gilbert is anders gedefinieerd, en is een iets kleinere eenheid dan de ampère-omwenteling. Om van ampère-turns naar gilberts om te rekenen, vermenigvuldigt men met 1,25664. Omgekeerd vermenigvuldigt u met 0,795773.
Hoewel de standaarddefinitie van magnetomotorische kracht betrekking heeft op stroom die door een elektrische geleider loopt, vertonen permanente magneten ook magnetomotorische kracht. Hetzelfde geldt voor planeten met magnetische velden, zoals de Aarde, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus. Ook de Zon genereert magnetomotorische krachten, vooral in de buurt van zonnevlekken.
Zie ook ampère-omwenteling , Gilbert , magnetisch veld , elektromotorische kracht , Internationaal Stelsel van Eenheden ( SI ), en Tabel van Fysische Eenheden .