Magnetische opslag is de manipulatie van magnetische velden op een medium om audio, video of andere gegevens op te nemen.
Magnetische opslag bestaat al in vele vormen sinds 1888 door Oberlan Smith, die zijn audio-opname op een draad publiceerde in Electrical World. In grote lijnen werkt magnetische opslag grotendeels op dezelfde manier als Smiths opname. Lees- en schrijfkoppen (gecombineerd of afzonderlijk) worden gebruikt om de magnetische velden op het opnamemedium uit te lijnen. Een grote verscheidenheid van analoge en digitale apparaten die gebruik maken van magnetische opslag.
Vele soorten magnetische opslag impliceren een bandmedium óf op een echte óf in een cassette die wordt bewogen door lees- en schrijfkoppen. Soortgelijke apparaten zijn onder meer real-to-real-banden, 8-sporenbanden en audiocassettes, alsmede video-opslagmedia als VHS, D-VHS en Betamax.
In de belangrijkste computeropslagmechanismen zijn over het algemeen een draaiende schijf of schotel en lees-schrijfkoppen op een armatuur betrokken (hoewel er in het verleden ook tapedrives en magnetische trommels zijn gebruikt). Oplossingen voor schijfopslag omvatten diskettestations (zowel 8, 2,5 als 5,25 inch), magneto-optische herschrijfbare schijven en harde schijven, waaronder helium harde schijven. Deze technologieën hebben ons van capaciteiten van kilobytes tot talrijke terabytes gebracht en van bytes per seconde tot 100+ MB per seconde. Laser switched magnetic storage hard drives have promised to improve performance by 1000 times in the future.
MRAM (magneto resistive random access memory) is potentially the future computer RAM and main storage format. MRAM, dat gegevensbits opslaat met magnetische ladingen in plaats van met elektrische ladingen zoals DRAM, heeft bewezen superieure snelheden te halen. Een ander voordeel is het niet-vluchtige karakter van MRAM.