Logische implicatie is een soort relatie tussen twee verklaringen of zinnen. De relatie wordt verbaal vertaald als "logisch impliceert" of "als/dan" en wordt gesymboliseerd door een pijl met dubbele lijnen die naar rechts wijst ( 
). Als A en B stellingen voorstellen, dan betekent A B "A impliceert B" of "Als A, dan B." Het woord "impliceert" wordt in de sterkst mogelijke zin gebruikt.
Als voorbeeld van logische implicatie, stel dat de zinnen A en B als volgt worden toegewezen:
A = De lucht is bewolkt.
B = De zon is niet te zien.
In dit geval is A 
B een ware bewering (ervan uitgaande dat we ons aan het oppervlak van de aarde bevinden, onder de wolkenlaag.) De bewering B A is echter niet per se waar; het zou een heldere nacht kunnen zijn. Logische implicatie werkt niet twee kanten op. De betekenis van logische implicatie wordt echter omgekeerd als beide uitspraken worden ontkend. Dat wil zeggen,
(A B) (-B -A)
Met de bovenstaande zinnen als voorbeeld, kunnen we zeggen dat als de zon zichtbaar is, de lucht niet bewolkt is. Dit is altijd waar. In feite zijn de twee uitspraken A B en -B -A logisch equivalent.
Zie ook logische equivalentie en Wiskundige symbolen .