Het link layer discovery protocol (LLDP) is een open en uitbreidbaar onderdeel van de Internet protocol suite die in IEEE 802 wordt gebruikt om de identiteit en mogelijkheden van een apparaat bekend te maken, alsmede andere apparaten die binnen hetzelfde netwerk zijn aangesloten.
LLDP wordt voornamelijk gebruikt in bedrade Ethernet-apparaten om het beheer van netwerkbronnen te vergemakkelijken en netwerktaken voor beheerders in een multi-vendor netwerk te vereenvoudigen. De multi-vendor-ondersteuning van het protocol maakt netwerkontdekking van apparaten en beheertools zoals Simple Network Management Protocol (SNMP) mogelijk in een netwerk dat bestaat uit apparaten van verschillende fabrikanten. LLDP maakt het onnodig om een groter aantal proprietary protocollen te gebruiken om een multi-vendor netwerk te ondersteunen of, anderzijds, zich te beperken tot de hardware van een enkele leverancier.
Op een intervalschema zendt een LLDP apparaat zijn informatie in Ethernet frames. Een frame begint met de vereiste TLV's van Chassis ID, Port ID, en time-to-live (TTL). Het frame bevat het bestemmings MAC adres van het apparaat als een multicast adres dat niet wordt doorgestuurd buiten een netwerk, aangenomen dat 802.1D wordt nageleefd.
LLDP is ook bekend als Station en Media Access Control Connectivity Discovery, zoals gespecificeerd in IEEE 802.1AB. Vergelijkbare eigen protocollen zijn Cisco Discovery Protocol (CDP), Extreme Discovery Protocol, Foundry Discovery Protocol (FDP), Microsoft's Link Layer Topology Discovery en Nortel Discovery Protocol (AKA SONMP).