Een lichtveldcamera (ook wel plenoptische camera genoemd) is een beeldvormingsapparaat dat foto's maakt die opnieuw kunnen worden scherpgesteld nadat ze zijn genomen.
Het lichtveld is het geheel van fotonen die in alle richtingen door alle punten in de ruimte in een bepaald gebied reizen. Lichtveldfotografie maakt gebruik van alle beschikbare informatie over lichtstralen die in wisselwerking staan met objecten in een scène. In de optica biedt de plenoptische functie een middel om een bepaald punt te identificeren waar licht in een scène aankomt door middel van vijf dimensies (5D): drie om de positie van het punt te bepalen en nog eens twee om de hoek te bepalen waaronder het licht op dat punt aankomt. Een bedrijf genaamd Lytro bracht begin 2012 de eerste commercieel verkrijgbare lichtveldcamera uit.
De lichtsensor van de Lytro-camera bestaat uit een conventionele digitale camera CMOS (complementaire metaal-oxide halfgeleider) die samenwerkt met een microlens array met duizenden minuscule lenzen om alle lichtveldgegevens vast te leggen. De miniatuurlenzen verdelen de CMOS-pixels in meerdere gebieden om een object vanuit verschillende hoeken te kunnen bekijken. De lichtsensor registreert informatie over de hoek van het licht, naast de informatie over kleur, intensiteit en positie die door conventionele camera's wordt geregistreerd. De lichtveldgegevens worden samen met de beeldgegevens opgeslagen en software, op de camera of online, maakt het mogelijk de beelden opnieuw scherp te stellen om relevante informatie voor het geselecteerde gebied weer te geven.
Robert Scoble controleert de Lytro-camera: