Een kooi van Faraday is een metalen omhulsel dat het binnenkomen of ontsnappen van een elektromagnetisch veld (EM-veld) verhindert. Een ideale kooi van Faraday bestaat uit een ononderbroken, perfect geleidende schil. Dit ideaal kan in de praktijk niet worden bereikt, maar kan worden benaderd door gebruik te maken van fijnmazig kopergaas. Voor de beste prestaties moet de kooi rechtstreeks met een aarde worden verbonden.
Faraday-kooien worden gebruikt in elektronische laboratoria waar zwervende EM-velden buiten moeten worden gehouden. Dit is belangrijk bij het testen van gevoelige draadloze ontvangstapparatuur. Bovendien kan een kooi van Faraday het ontsnappen van de EM-velden voorkomen die door een kathodestraalbuis (CRT) computermonitor worden uitgezonden. Dergelijke velden kunnen worden onderschept en vertaald om hackers in staat te stellen op afstand gegevens op het scherm in real time te bekijken zonder dat daarvoor draden, kabels of camera's nodig zijn. Deze praktijk, bekend als van Eck phreaking, kan ook worden gebruikt door overheidsfunctionarissen om de computeractiviteiten van bekende criminelen en bepaalde criminele verdachten te bekijken.
Een kooi van Faraday voor zwaar gebruik kan alles binnenin beschermen tegen directe blikseminslagen. Wanneer de kooi op de juiste manier is aangesloten op een aardingspunt, geleidt hij de hoge stroom onschadelijk naar de aarde, en voorkomt hij dat de EM-puls het personeel of de hardware binnenin beïnvloedt.
De kooi van Faraday op deze foto bevindt zich in het Boston Museum of Science. Het beschermt de werknemer die is belast met het demonstreren van 's werelds grootste luchtgeïsoleerde Van de Graaff generator in het Theater of Electricity van het museum.