K-schaal (Korea-schaal) is een checklist voor het diagnosticeren en evalueren van internetverslaving . Internetverslaving is aanbevolen voor opname in de DSM-V (de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, vijfde herziening, van de American Psychiatric Association).
Korea is een van de meest bekabelde landen ter wereld. Volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) staat het land op de vierde plaats in de wereld als het gaat om het aantal breedbandabonnees thuis. Bovendien zijn internetcafés heel gewoon en maken jongeren meestal verbinding via cafés in plaats van thuis.
Hier zijn enkele statistieken die Koreaanse onderzoekers hebben opgesteld op basis van gegevens uit 2006:
- De gemiddelde Koreaanse middelbare scholier besteedt 23 uur per week aan het spelen van videospelletjes.
- 2,1 procent van de kinderen tussen zes en negentien jaar heeft er ernstig genoeg last van om behandeld te moeten worden.80 procent van degenen die behandeling nodig hebben, heeft ook medicijnen nodig.
- Ongeveer 20-24 procent van degenen die medicijnen nodig hebben, heeft ook ziekenhuisopname nodig.
- 1,2 miljoen kinderen die niet aan de criteria voor verslaving voldoen, worden aangemerkt als "risicokinderen".
De Zuid-Koreaanse regering heeft internetverslaving aangemerkt als een van de ernstigste volksgezondheidsproblemen van het land. In een presentatie voor het eerste International Symposium on Internet Addiction in september 2007 meldde onderzoeker Y.H. Choi dat tot nu toe 10 Koreaanse jongeren in internetcafés waren overleden aan cardiopulmonale oorzaken. De regering sponsort uitgebreid onderzoek om het probleem te onderzoeken en heeft verslavingsherstelcentra en boot camps opgericht om het te verhelpen. Koh Young-sam, hoofd van het door de Zuid-Koreaanse overheid gerunde Internet Addiction Counseling Center, presenteerde de K-schaal op het symposium.
De term "K-schaal" wordt soms gebruikt om problematisch internetgebruik aan te duiden, zoals in: "Hij heeft een K-schaal gewoonte."