Internetporno is seksueel expliciete inhoud die online beschikbaar wordt gesteld in verschillende formaten, waaronder afbeeldingen, videobestanden, videospelletjes en streaming video.
De legitimiteit van pornografie is een omstreden kwestie. In de bedrijfswereld is internetporno echter ontegenzeggelijk problematisch. Volgens M.J. McMahon, uitgever van het tijdschrift AVN, een vakblad dat de porno-industrie volgt, krijgen pornosites tijdens kantooruren meer hits dan op andere tijdstippen van de dag. Nielsen meldde dat 25% van de werknemers tijdens kantooruren toegang heeft tot porno.
Werknemers die porno surfen verspillen bedrijfsmiddelen en verlagen de productiviteit. Bovendien kan het bedrijf wettelijk aansprakelijk worden gesteld voor ongeoorloofde handelingen van de werknemer, zoals het verspreiden van kinderporno of het verzenden van pornografische inhoud - misschien in een e-mailbericht met een bedrijfshandtekening - naar iemand die deze niet wil ontvangen. Omdat pornosites bekende bronnen zijn van virussen, spyware en adware, vormen zij ook een veiligheidsrisico voor de computers van de gebruikers en het bedrijfsnetwerk.
Veel organisaties gebruiken software voor webmonitoring om de online activiteiten van werknemers te volgen. Dergelijke software controleert gewoonlijk bezoeken aan websites, e-mail, IM, chat en zoekopdrachten in interne toepassingen. Het kan ook een keylogger bevatten, om na te gaan wat werknemers typen. Bewakingsprogramma's voor e-mailafbeeldingen kunnen pornografische afbeeldingen identificeren en blokkeren. Bewakingssoftware stelt gewoonlijk rapporten op bij overtreding van het beleid voor aanvaardbaar gebruik (AUP) van een organisatie, waarbij de werknemer en details van de activiteit worden geïdentificeerd.
De gemakkelijke en meestal gratis toegang tot online porno, in combinatie met de anonimiteit van de gebruiker, kan leiden tot obsessief gebruik. Obsessief gebruik van internetporno, online gaming en communicatie (waaronder sociale media, e-mail en instant messaging) zijn de drie belangrijkste varianten van internetverslavingsstoornis (IAD), die momenteel wordt herzien voor opname in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-V).