De Intel 8086 was Intels eerste x86-processor.
De in 1978 uitgebrachte 8086 begon aan de lange rij van Intels meest succesvolle architectuur, waartoe uiteindelijk ook de 80286, 80386 en 80486 behoorden. De 8086 was een 16-bit processor met een 16-bit databus, 20-bit externe bus, 64K I/O poorten; hij liep op maximaal 10Mhz.
In de vorige processorgeneratie was de hoeveelheid adresseerbaar RAM 64K. De 8086 was ontworpen om maar liefst 1MB geheugen aan te spreken. Normaal gesproken is een 16-bit processor beperkt tot 64KB RAM; hoewel de 20-bit bus van de 8086 1MB mogelijk maakte, was er nog steeds een manier nodig om dit met een 16-bit processor te adresseren. De 8086 bereikte dit door over te stappen van een platte adresruimte naar een gesegmenteerd geheugen.
In plaats van het hele geheugensysteem opnieuw te ontwerpen, paste Intel het aan door een tweedelig, samengesteld 16-bits adres te gebruiken. De geheugenbeheerseenheid (MMU) interpreteerde vervolgens het gespecificeerde 64K-segment, alsmede de offset ervan, om het fysieke adres te vinden. Zodra het adres was gevonden, vroeg de MMU of de geheugenrechten het verzoek toestonden en, als dat zo was, voerde hij het uit.
Sinds de dagen van de 8086 hebben veel bedrijven gekloonde of verbeterde versies van de 8086 en andere Intel-processoren gemaakt. Tot deze fabrikanten behoren AMD, Texas Instruments, OKI, Siemens AG, NEC en Mitsubishi.