Een heliumschijf is een harde schijf die gebruik maakt van de karakteristieke lichtheid van dat gas om de potentiële snelheid en opslagdichtheid van het medium te verhogen.
De potentiële snelheid en dichtheid worden verhoogd omdat helium, dat minder dicht is dan lucht, minder weerstand en turbulentie creëert. De grotere dichtheid van het medium maakt het mogelijk om zeven platters in dezelfde ruimte te plaatsen die nodig is voor vijf in conventionele harde schijven, waardoor de verhouding tussen gewicht en gegevens met 30% afneemt.
De kleinere motor die nodig is om de schijf aan te drijven, verbruikt 23 procent minder stroom en werkt 4-5 graden koeler, terwijl hij ook stiller werkt. Volgens Western Digital (wiens dochteronderneming HGST de eerste heliumschijf uitbracht) resulteert de opslagdichtheid in lagere kosten per gigabyte (GB) en ook in lagere totale eigendomskosten (TCO).
Het maken van een verzegelde schijf op kosteneffectieve wijze was een van de grootste uitdagingen bij het maken van heliumschijven. De verzegelde schijven maken de eenheden echter onderdompelbaar, wat de vloeistofkoeling vereenvoudigt.
Andere fabrikanten van schijven onderzoeken alternatieve methoden voor verzegelde schijven om de opslagdichtheid te vergroten, met name als middel om mechanische opslagmedia concurrerend te houden met solid state drives (SSD's).