Gedistribueerd leren is een algemene term die wordt gebruikt om een multimediale methode van instructieverstrekking te beschrijven die een mix van webgebaseerde instructie, streaming videoconferenties, face-to-face klassikale tijd, afstandsonderwijs via televisie of video, of andere combinaties van elektronische en traditionele onderwijsmodellen omvat. Hoewel gedistribueerd leren op verschillende manieren kan worden uitgevoerd, is het consistent in die zin dat het altijd een scheiding van geografische locaties voor een deel (of het geheel) van de instructie inhoudt, en gericht is op zowel interactie tussen lerenden onderling als tussen instructeur en lerende. Bedrijven en universiteiten gebruiken en bevorderen gedistribueerd leren voor de ontwikkeling van personeel, technische opleidingen en cursussen voor gevorderden.