De angst om iets te missen (FOMO) is een emotionele reactie op de overtuiging dat andere mensen een beter, bevredigender leven leiden of dat belangrijke kansen worden gemist. FOMO leidt vaak tot gevoelens van onbehagen, ontevredenheid, depressie en stress. De opkomst van sociale media heeft de prevalentie van FOMO de laatste jaren doen toenemen. Uit gegevens blijkt dat FOMO het meest voorkomt in de millenniumgemeenschap.
Sociale media en andere oorzaken van FOMO
FOMO wordt veroorzaakt door gevoelens van angst rond het idee dat een spannende ervaring of belangrijke kans wordt gemist of weggenomen. FOMO wordt gegenereerd door de amygdala - het deel van de hersenen dat detecteert of iets al dan niet een bedreiging vormt voor het overleven. Dit deel van de hersenen ervaart de indruk dat men wordt buitengesloten als een bedreiging, waardoor stress en angst ontstaan. Iemand zal eerder FOMO ervaren als hij al zeer gevoelig is voor omgevingsbedreigingen. Dit omvat mensen die worstelen met sociale angst, obsessief of dwangmatig gedrag - met inbegrip van gediagnosticeerde obsessief-compulsieve stoornis - of een vorm van emotioneel trauma in hun verleden hebben.
Smartphones en sociale media hebben het optreden van FOMO geëscaleerd door situaties te creëren waarin gebruikers voortdurend hun leven vergelijken met de geïdealiseerde ervaringen die ze online geplaatst zien. apps en websites zoals Twitter, Facebook, Instagram en Snapchat maken het gemakkelijker dan ooit om te zien wat andere mensen aan het doen zijn. De verheerlijkte versies van hun leven die worden uitgezonden op functies als Instagram Stories of Facebookmuren veranderen het gevoel van een gebruiker over wat normaal is en laat hen denken dat ze het slechter doen dan hun leeftijdsgenoten. Mensen kijken naar buiten naar de ervaringen van anderen in plaats van naar binnen naar de geweldige dingen in hun leven.
De angst en ontevredenheid die door FOMO worden gecreëerd, kunnen er echter ook toe leiden dat mensen naar verbinding en interactie verlangen of hun inspanningen vergroten om niets te missen door meer verschillende sociale netwerksites te checken. Hoe dan ook, mensen worden teruggeleid naar sociale media en er ontstaat een schadelijke cirkel. Sociale media zijn dus zowel een oorzaak als een gevolg van FOMO.
FOMO-marketing is opgekomen als een manier om consumenten te verleiden tot het kopen van bepaalde producten of het bijwonen van evenementen. FOMO-marketing triggert de angst van de klant om iets te missen om hem tot actie aan te zetten. Enkele FOMO-marketingstrategieën zijn:
- het tonen van andere mensen die de producten kopen;
- het tonen van een klok die aftelt tot de promotie afloopt;
- concurrentie creëren door te laten zien hoeveel andere mensen naar de deal kijken en
- ervaringen promoten door echt bewijs te laten zien van andere mensen die van het evenement of product genieten.
Hoewel FOMO-marketing erin slaagt mensen meer te laten kopen, heeft het een negatief effect op consumenten doordat het de depressie en angst veroorzaakt door FOMO.
Effecten van FOMO
Een aantal van de zichtbare effecten van FOMO zijn het constant checken van de telefoon terwijl je naar de film bent, alles uitzenden op sociale media en in paniek raken bij de gedachte dat je zonder telefoon komt te zitten. Hoewel deze uitkomsten misschien niet bijzonder schadelijk lijken, kan FOMO ook aanzetten tot ongezond gedrag, zoals sms'en tijdens het rijden, een handeling die dodelijk kan zijn.
Al deze zichtbare effecten weerspiegelen de invloed van FOMO op de geestelijke gezondheid. Zoals eerder vermeld, kunnen gevoelens van depressie, angst en stress ontstaan als reactie op FOMO, evenals ontevredenheid met het leven. Iemand die FOMO ervaart, kan zich ook voortdurend druk maken over wat iedereen doet, waardoor hij zijn eigen leven mist. Wanneer een persoon in beslag wordt genomen door andere mensen en hun levens, verliezen ze hun gevoel van eigenwaarde en zijn ze niet in staat om deel te nemen aan de wereld als een echt persoon.
Hoewel FOMO geen geestelijke gezondheidstoestand is, is het een emotie die wordt gedreven door gedachten. Gedachten creëren de angst die tot een diagnose kan leiden. Daarom kan FOMO een symptoom zijn van een groter probleem.
Hoe over FOMO heen te komen
De eerste stap om FOMO te verslaan en de levenstevredenheid te vergroten, is te begrijpen wat het is en waar het vandaan komt. Zodra FOMO is herkend, kunnen acties worden ondernomen om het uit iemands leven te verwijderen. De meeste suggesties voor mensen die FOMO willen overwinnen, omvatten het nemen van pauzes van sociale media en meer aandacht besteden aan het moment en de omringende mensen en omgeving. Meer in het moment zijn verwijdert bedreigingen die door de amygdala worden waargenomen en vermindert stress en angst.
Andere acties die FOMO kunnen helpen verlichten zijn onder meer:
- De focus verleggen naar wat aanwezig is in het leven in plaats van wat er ontbreekt. Dit kan het aanpassen van social media sites zijn, zodat er meer positieve mensen in de feed verschijnen dan negatieve of gewoon meer posts die geluk genereren.
- Het bijhouden van een dagboek van leuke herinneringen en ervaringen in plaats van alles te posten op social media. Het dagboek verschuift de focus weg van publieke validatie naar privé bewondering van wat het leven geweldig maakt.
- Het bijhouden van een dankbaarheidsdagboek kan ook helpen de focus te verplaatsen naar de goede dingen in het leven. Het zal het ook moeilijker maken om je ontevreden en ontoereikend te voelen omdat het het besef afdwingt dat het leven al vol geweldige dingen zit.
- Echte connecties met mensen zoeken, face-to-face of één-op-één. Plannen maken met vrienden en het huis uit gaan kan een gevoel van saamhorigheid geven en het gevoel van gemis verminderen. Een direct bericht naar een vriend sturen in plaats van een publieke post kan ook een positieve, intieme interactie creëren die het gevoel van verbondenheid verhoogt en FOMO vermindert.
Geschiedenis van FOMO
FOMO werd voor het eerst bestudeerd in 1996 door marketingstrateeg Dr. Dan Herman, maar het bestaat waarschijnlijk al eeuwen. In 2004 maakte Patrick McGinnis, een Harvard MBA-student, de term populair toen hij in de Harvard Business School studentenkrant The Harbus een artikel publiceerde met de titel: "Social Theory at HBS: McGinnis's Two FOs."
Oorspronkelijk noemde McGinnis de emotie FOBO (angst voor een betere optie). Hij en zijn vrienden hadden gemerkt dat hun leeftijdsgenoten het moeilijk hadden om zich aan plannen te committeren en zij schreven dat toe aan het toegenomen besef van sterfelijkheid en de behoefte om het leven ten volle te leven, dat algemeen werd gevoeld in de jaren na 9/11. Hij en zijn vrienden realiseerden zich echter dat de negativiteit niet zozeer te maken had met de angst om genoegen te nemen met iets dat misschien niet het beste was, maar veeleer met de angst om een onbekende ervaring te missen.
Sindsdien is er voortdurend onderzoek naar het onderwerp gedaan. FOMO werd in de loop van de jaren 2010 toegevoegd aan de belangrijkste woordenboeken en was een belangrijke kandidaat voor het woord van het jaar van de American Dialect Society in 2011.