Een elektromagnetisch veld, ook wel EM-veld genoemd, ontstaat wanneer geladen deeltjes, zoals elektronen, versneld worden. Alle elektrisch geladen deeltjes zijn omgeven door elektrische velden. Geladen deeltjes in beweging produceren magnetische velden. Wanneer de snelheid van een geladen deeltje verandert, wordt een EM-veld geproduceerd.
Elektromagnetische velden werden voor het eerst ontdekt in de 19e eeuw, toen natuurkundigen merkten dat elektrische bogen (vonken) op afstand konden worden gereproduceerd, zonder verbindingsdraden ertussen. Dit bracht wetenschappers ertoe te geloven dat het mogelijk was om zonder draden over lange afstanden te communiceren. De eerste radiozenders maakten gebruik van elektrische bogen. Deze "vonkzenders" en de bijbehorende ontvangers waren voor de mensen aan het begin van de 20e eeuw net zo opwindend als het internet vandaag de dag is. Dit was het begin van wat wij nu draadloze communicatie noemen.
Elektromagnetische velden worden gewoonlijk opgewekt door wisselstroom (AC) in elektrische geleiders. De frequentie van de wisselstroom kan variëren van één cyclus in duizenden jaren (aan de lage kant) tot triljoenen of quadriljoenen cycli per seconde (aan de hoge kant). De standaardeenheid van EM-frequentie is de hertz, afgekort Hz.Vaak worden grotere eenheden gebruikt. Een frequentie van 1.000 Hz is een kilohertz (kHz); een frequentie van 1.000 kHz is een megahertz (MHz); een frequentie van 1.000 MHz is een gigahertz (GHz).
De golflengte van een EM-veld is gerelateerd aan de frequentie. Als de frequentie f van een EM-golf wordt uitgedrukt in megahertz en de golflengte w in meters (m), dan zijn deze twee in de vrije ruimte aan elkaar gerelateerd volgens de formule
w = 300/f
Bij voorbeeld, een signaal op 100 MHz (in het midden van de Amerikaanse FM-omroepband) heeft een golflengte van 3 m, of ongeveer 10 voet. Dezelfde formule geldt als de frequentie in gigahertz wordt gegeven en de golflengte in millimeter (mm). Zo zou een signaal op 30 GHz een golflengte hebben van 10 mm, of iets minder dan een halve inch.
Het gebied van de energie van EM-velden wordt het elektromagnetische stralingsspectrum genoemd. In theorie strekt dit zich uit van willekeurig lange golflengten tot willekeurig korte golflengten, of, zoals ingenieurs soms onnauwkeurig quippen, "van gelijkstroom tot licht."