Digitale kloof is een term die verwijst naar de kloof tussen demografische groepen en regio's die toegang hebben tot moderne informatie- en communicatietechnologie, en diegenen die dat niet hebben of beperkte toegang hebben. Deze technologie kan telefoon, televisie, personal computers en Internet omvatten.
Vóór het einde van de 20e eeuw verwees de digitale kloof hoofdzakelijk naar de kloof tussen mensen met en zonder telefoontoegang; na het einde van de jaren negentig begon de term vooral te worden gebruikt om de kloof te beschrijven tussen mensen met en zonder Internettoegang, met name breedband.
De digitale kloof bestaat tussen stedelingen en plattelandsbewoners, tussen opgeleiden en niet-opgeleiden, tussen sociaaleconomische groepen en, wereldwijd, tussen de meer en minder industrieel ontwikkelde landen. Zelfs onder bevolkingsgroepen met enige toegang tot technologie kan de digitale kloof duidelijk zijn in de vorm van computers met lagere prestaties, draadloze verbindingen met lagere snelheden, goedkopere verbindingen zoals dial-up, en beperkte toegang tot op abonnementen gebaseerde inhoud.
De realiteit van een markt met gescheiden toegang is problematisch vanwege de opkomst van diensten zoals video op aanvraag, videoconferenties en virtuele klaslokalen, die toegang vereisen tot hogesnelheidsverbindingen van hoge kwaliteit waartoe degenen aan de minder bedeelde kant van de digitale kloof geen toegang hebben en/of zich geen toegang kunnen veroorloven. En hoewel de adoptie van smartphones toeneemt, zelfs onder lagere-inkomensgroepen en minderheden, blijven de stijgende kosten van data-abonnementen en de moeilijkheid van het uitvoeren van taken en transacties op smartphones het dichten van de kloof belemmeren.
Volgens recente studies en rapporten is de digitale kloof vandaag de dag nog steeds een zeer realiteit. Uit een breedbandrapport van het Amerikaanse Witte Huis van juni 2013 bleek bijvoorbeeld dat slechts 71% van de Amerikaanse huishoudens over breedband beschikt, een percentage dat lager ligt dan in andere landen met een vergelijkbaar bruto binnenlands product.
Voorstanders van het dichten van de digitale kloof zijn onder meer degenen die beweren dat het de geletterdheid, democratie, sociale mobiliteit, economische gelijkheid en economische groei zou verbeteren.