dBmV (decibels ten opzichte van één millivolt) is een maat voor de signaalsterkte in draden en kabels bij RF- en AF-frequenties. Een millivolt is 1/1000 van een volt (0,001 V of 10 -3 V). Deze eenheid is gedefinieerd in termen van de rms ( root-mean-square ) wisselstroom ( AC ) signaalspanningen in circuits waarin de impedantie een zuivere weerstand van een bepaalde waarde is.
De dBmV toename is gebaseerd op de decibel , een logaritme ic maat voor de relatieve signaalsterkte. Stel dat een signaal een rms-spanning heeft van E mV. Dan is de signaalsterkte in dBmV, gesymboliseerd als S dBmV:
S dBmV = 20 log 10 E
Een signaal van 1 mV over een zuivere weerstand heeft een niveau van 0 dBmV. Signalen zwakker dan 1 mV hebben negatieve dBmV-waarden; signalen sterker dan 1 mV hebben positieve dBmV-waarden, ervan uitgaande dat de impedantie een zuivere weerstand blijft en constant blijft.