De bill of rights van internetgebruikers is wetgeving die is voorgesteld door Sir Tim Berners-Lee om de rechten van individuen online te beschermen.
Het wetsvoorstel maakt deel uit van een campagne onder de naam Web We Want, die is ontwikkeld om ervoor te zorgen dat dezelfde kernprincipes die het succes van het Web hebben bevorderd, het blijven helpen zijn potentieel te bereiken als een instrument voor kennis, democratie en vrijheid van meningsuiting.
In 1989 stelde Berners-Lee het voorstel op dat zou uitgroeien tot het World Wide Web (WWW). Voor de vijfentwintigste verjaardag van het WWW stelde hij voor een bill of rights op te stellen, vergelijkbaar met een moderne Magna Carta.
De belangrijkste principes zijn:
- Toegankelijkheid.
- Betaalbaarheid.
- Privacy.
- Vrijheid van meningsuiting.
- Divers, gedecentraliseerd en open platform.
- Netneutraliteit voor zowel gebruikers als inhoud.
Berners-Lee benadrukt dat internetgebruikers de richting ervan moeten bepalen. Hij roept op tot debat, actie en protest omdat regeringen internetgebruikers in toenemende mate het recht op privacy en vrijheid ontzeggen.
Zoals Berners-Lee zijn motivatie en visie beschrijft:
"Ik geloof dat we een web kunnen bouwen dat echt voor iedereen is: een web dat voor iedereen toegankelijk is, vanaf elk apparaat, en een web dat ons allemaal in staat stelt om onze waardigheid, rechten en mogelijkheden als mens te realiseren."