Card verification value (CVV) is een combinatie van kenmerken die in creditcards, debetkaarten en kaarten voor geldautomaten worden gebruikt om de identiteit van de eigenaar vast te stellen en het risico op fraude te minimaliseren. De CVV staat ook bekend als de card verification code (CVC) of card security code (CSC).
Op een creditcard bestaat de CVV uit twee onderdelen. De eerste code wordt door de uitgever van de kaart opgenomen in een magneetstrip die in de lengterichting over de achterkant van de kaart loopt. Deze strook lijkt op magneetband en kan een grote hoeveelheid gegevens bevatten. De code wordt gerecupereerd door de kaart door een magneetstriplezer te schuiven die de binaire gegevens oppikt op een manier die vergelijkbaar is met de manier waarop een tapedrive werkt. De tweede code is een meercijferig cijfer dat plat op de kaart is gedrukt, los van het langere, in reliëf aangebrachte rekeningnummer. Op een VISA-, MasterCard- of Discover-kaart bestaat de afgedrukte CVV uit drie cijfers, die zich op de achterkant vlakbij de handtekening bevinden. Op een American Express-kaart bestaat de CVV uit vier cijfers, die zich op de voorkant bevinden, in de buurt van het rekeningnummer in reliëf.
Wanneer de CVV correct wordt gebruikt, is deze zeer effectief tegen bepaalde vormen van fraude. Als bijvoorbeeld de gegevens in de magneetstrip worden gewijzigd, zal een striplezer een "beschadigde kaart"-fout aangeven. De vlakgedrukte CVV is routinematig vereist (of zou dat moeten zijn) voor aankopen per telefoon of via internet, omdat dit impliceert dat de persoon die de bestelling plaatst de kaart fysiek in zijn bezit heeft. Sommige handelaren controleren de flat-printed CVV zelfs wanneer transacties in persoon worden uitgevoerd.
CVV-technologie kan niet tegen alle vormen van fraude beschermen. Als een kaart wordt gestolen of de rechtmatige gebruiker wordt overgehaald om vitale rekeninginformatie aan een frauduleuze handelaar te geven, kunnen ongeoorloofde kosten ten laste van de rekening komen. Een veelgebruikte methode om creditcardgegevens te stelen is phishing, waarbij een crimineel een legitiem ogende e-mail verstuurt in een poging persoonlijke en financiële informatie van de ontvangers te verzamelen. Zodra de crimineel naast de persoonlijke gegevens van een slachtoffer ook de CVV in handen heeft, kan wijdverbreide fraude tegen dat slachtoffer, inclusief identiteitsdiefstal, plaatsvinden.