Wat is burn-in?
Burn-in is een test waarbij een systeem of onderdeel gedurende een langere periode wordt getest om problemen op te sporen.
Burn-in kan worden uitgevoerd om ervoor te zorgen dat een apparaat of systeem goed werkt voordat het de fabriek verlaat of kan deel uitmaken van een reparatie- of onderhoudsroutine.
Een eindgebruiker kan een burn-in-proces gebruiken om zich ervan te vergewissen dat nieuwe apparatuur naar behoren functioneert, bijvoorbeeld door een nieuwe computer een aantal dagen te laten draaien voordat hij serieus wordt gebruikt. Als een van de componenten defect is, zal het probleem zich meestal binnen deze eerste testperiode openbaren.
Wanneer een defect apparaat of systeem bij een reparatiewerkplaats wordt binnengebracht, kan het defect zich pas voordoen nadat de hardware tot een bepaalde temperatuur is opgewarmd of afgekoeld. Ook de luchtvochtigheid kan een rol spelen. Onder deze omstandigheden moet een burn-in worden uitgevoerd en moeten de omgevingsparameters worden gevarieerd totdat het probleem is gevonden. De apparatuur wordt van stroom voorzien en vervolgens uren (of soms dagen) ononderbroken in werking gelaten, totdat de storing wordt waargenomen en kan worden gediagnosticeerd.
De term burn-in wordt soms gebruikt in verband met een verschijnsel waarbij vage, permanente "spoken" verschijnen op videodisplays die gedurende lange perioden vaste beelden hebben vertoond. Dit probleem staat ook bekend als screen burn of phosphor burn. Bij oudere beeldschermen met kathodestraalbuizen (CRT) werden screensavers gebruikt om inbranden te voorkomen. Bij nieuwere computerschermen treedt inbranden zelden op, behalve onder extreme omstandigheden. Inbranden blijft echter een potentieel probleem bij videoschermen met een groot scherm, zoals die in thuisbioscoopsystemen worden aangetroffen.
Lees meer over IT:
> Michal Mienik heeft een inbrandproces voor CPU's ontwikkeld.
> Phil Connor bespreekt het inbranden van plasma-tv's.