Een beperking van aansprakelijkheid (soms ook gewoon een aansprakelijkheidsclausule genoemd) is het onderdeel in een contractuele overeenkomst dat de schadevergoeding specificeert die de ene partij verplicht zal zijn aan de andere te verstrekken onder voorwaarden die in het contract zijn vastgelegd.
In een juridische context is een aansprakelijkheid over het algemeen een verantwoordelijkheid om te compenseren voor een of ander verzuim om te presteren volgens een vastgestelde of overeengekomen bepaling. Omdat aan de meeste zakelijke overeenkomsten een element van risico inherent is, zijn aansprakelijkheidsbeperkende clausules gebruikelijk op alle gebieden van het contractenrecht.
In de IT worden aansprakelijkheidsbeperkende clausules doorgaans opgenomen in contracten tussen twee partijen, waaronder distributieovereenkomsten, softwarelicentieovereenkomsten en service-level-overeenkomsten. In een softwarelicentieovereenkomst bijvoorbeeld is de aansprakelijkheidsbeperking een van de belangrijkste clausules, omdat zij het bedrag en de aard van de schade beperkt die een partij op de andere partij kan verhalen. Als de software bijvoorbeeld niet werkt en het bedrijf als gevolg daarvan schade lijdt, beperkt de aansprakelijkheidsbeperking de mogelijkheden van het bedrijf om zijn verlies te verhalen.
Omdat een aansprakelijkheidsbeperkingsclausule meestal in het voordeel is van de partij die de overeenkomst heeft opgesteld - meestal de verkoper - is het bijzonder belangrijk om dat deel van het contract na zorgvuldige overweging te onderhandelen.